Geen rundvlees, quinoa, kaspaprika’s, espressokoffie, suiker. Ook geen olijfolie, harde kaas, kweekzalm, speciaalbier en ook geen driesterren-dierbeschermingkip. Wel kastomaten, fabrieksbrood, gecertificeerde (jaja) palmolie en ‘op maat’ voorgesneden groente. Lekkerder wordt het er niet mee.
Om mij heen de sussende reactie: “Maak je niet druk, je kunt het in je eentje toch niet veranderen. Leef gewoon je eigen leven. Jij bepaalt zelf of je lekker eet.”
Het tekent deze tijd. Ik heb met die uitspraken klimmend problemen. Je gaat uit van jezelf. Je horizon reikt niet verder dan datgene waar je mee bezig bent. De context waarin je leeft of iets zich beweegt is niet interessant. Je gebruikt. Als we dat allemaal doen is het onontkoombaar dat er een moment komt waarin je zelf wordt gebruikt. Of is dat al gekomen?
Vanuit die optiek is Boodschappen doen voor de wereld verlicht eigenbelang.
Nieuwe #Aardnootjes verschijnen ook via Twitter.
Bijna twintig jaar terug haalde ik wekelijks ons tasje met biologische groente. (Volgens de landbiuwdeskundige Louise Fresco geen oplossing voorbnatuur & milieu, maar dit terzijde. Op enig moment stond er een in leeftijd vergevorderd echtpaar. De vrouw merkte met zorg in haar stem op dat ze eerdaags voor vakantie naar Zwitserland gingen. Hoe het moest met hun voedselvoorziening? In Zwitserland geen probleem, poogde de verkoopster haar gerust te stellen. Het antwoord kwam direct: ja, maar we moeten eerst Frankrijk door. Advies kwam ook direct: dan moet je etiketten afweken, inplakken en die in de winkel laten zien. Het werd me duidelijk: de toekomst van planeth earth was niet leifend in het koopgedrag.