Eric is niet bang te vechten mocht het nodig zijn en ik zie het al helemaal gebeuren… Hij spreekt de jongens aan, het klinkt iets rustiger en krachtiger dan zijn normale toon. Wat hij zegt versta ik niet goed, iets over hun rijgedrag. De jongens kijken een beetje schichtig en ontwijken Erics blik. Ze zeggen een paar keer “Sorry sir” en knikken. Dan rijden we verder.
Geen vechtpartij, grote mond, iets waar ik in Nederland rekening mee zou houden als je een stel jonge jongens aanspreekt. Hier heeft sociale betekenisgeving (nog) grote invloed: Eric kon hen gewoon aanspreken en de jongens leken dat te respecteren.
Laat een reactie achter