Even later zie ik door het openstaande raampje van de schuur een roodborstje naar binnen schieten. Niet lang daarna weer naar buiten. Er is een nestje in aanbouw op de hark die tegen de wand staat. De verticuteerhark doet dienst als dakje. Zo ontstaat er een knus plekje waar weinig gevaar is te duchten van katten, eksters of andere rovers.
Het is voorjaar en de tuin heeft straks aandacht nodig. Schoffel en bladhark staan nog tot mijn beschikking, het overige tuingerei heeft het koppeltje in gebruik. Ze zijn al zo ver dat ik het niet over mijn hart kan verkrijgen om in te grijpen.
De roodborstjes schenken een geheel andere kijk op werken in de tuin. Wie had dat kunnen bedenken toen ik drie dagen geleden het raampje open zette?
