was de titel van een Australische podcast die ik afluisterde. We laten talloze sporen achter via Google, e-mail, Instagram en Facebook. Technologen menen dat er zoveel digitale data over jou te verzamelen zijn dat je er een persona of avatar mee kunt creëren die antwoorden geeft alsof je het zelf bent. Handig voor mensen die jou iets willen vragen als je dood bent. Of die een collega of expert willen raadplegen die niet persoonlijk bereikbaar is. De ontwikkelaars noemen hun technologie contextbewust. Als je met de vraag zit: ‘Schat, waar heb je de sleutels gelaten?’ heb je direct door dat dit onzin is.
Ik moet lachen om het idee alsof de context waarin mensen leven is terug te brengen tot enkel digitaal vastgelegde data en patronen. De subtiliteit en gevoeligheid waarmee wij in wisselwerking zijn met anderen en onze omgeving is niet te expliciteren.
Ik voel me verdrietig worden omdat technologie steeds meer gaat over vervanging van mensen in plaats van hen helpen, en dat veel mensen dat zonder al te veel kritiek lijken te accepteren.
