Je woont in een geïsoleerd huis, gaat met de auto naar je werk, bent bezig in gebouwen die verwarmd of gekoeld zijn. Je rijdt in het donker met de auto terug naar huis. Daar zet je de tv aan, eet meestal met dezelfde mensen als gisteren en eergisteren, leest wat en gaat naar bed op ongeveer dezelfde tijd als de dag ervoor.
Je kunt denken dat je in een open ruimte leeft, want je komt in meerdere omgevingen. Maar in feite volg je een vast patroon, met veelal dezelfde mensen. Je ziet en ervaart niet wat het effect is van jullie gezamenlijke handelen buiten je gezichtsveld. Je hebt daar geen directe ervaringen van. Je moet daar een voorstelling van maken in je hoofd.
De kern van de banaliteit van het kwaad is, dat je gemakkelijk kunt negeren wat je aanricht buiten je gezichtsveld.