net zolang totdat duidelijk was dat er niets goeds meer van zou kunnen komen. Ging een landbouwer dood dan wisten die bankiers of de familie het zou rooien. Na verloop van jaren was de extra financiering terugbetaald. Het is de essentie van een coöperatieve bank: ze is er nog als alle anderen allang zijn afgehaakt. Het bleek profijtelijk: De Nederlandsche Bank vroeg 40 jaar terug of ze zich wilden inhouden, anders zouden de andere banken kapot gaan.
Lokale Rabobanken belegden hun overtollige financiële middelen bij hun centrale bank. Het was hun bank, werd door hen beheerd. Die ging in de loop van de tijd faciliteren, toezicht houden, internationaal bankieren. Kreeg rationalisten in de top, ging bonussen geven en de baas spelen. De Nederlandsche bank vond dat het zo moest. Ze draaiden een diamant kapot en verslonden een vermogen.
Wij, aan de voet van de samenleving, zijn de beschikking over de erfenis van onze voorouders kwijt.
We zijn bestolen.
