Hij draait als jonge psycholoog diensten waar politieagenten ‘verwarde’ of ‘onhandelbare’ mensen binnenbrengen en verbaast zich over reacties van mensen. Neem de dame die niet meer wist hoe ze bij haar geparkeerde auto moest komen. Omstanders dachten dat ze ‘gek’ was. Hij kwam er snel achter dat ze afasie had. Ze begreep hem prima, alleen kon ze niet terugpraten. Toen hij de agenten vroeg haar niet terug te brengen naar de stad maar direct naar de parkeerplaats, weigerden ze. Hun chef had bevestigd dat ze zo’n risico niet hoefden te nemen.
Ik vertel hem mijn vermoeden. “Het waren vermoedelijk agenten uit de noodhulp.” Hij bevestigt dat. “Vaak reageren wijkagenten anders.” Hij blijft even stil en begint te glimlachen: “Laatst zag ik een agent zomaar in de gang naast een meisje op de grond zakken en met haar in gesprek raken. Ik hoefde niets te doen. Ik was helemaal verbaasd…… Nou je het zegt, het was een wijkagent.”
