Ik had het met een collega over haar moeder. Mijn collega maakte het volgende onlangs mee:
“Uw moeder heeft haar gehoorapparaat zoekgemaakt” vertelde haar contactpersoon in het huis waar haar moeder is opgenomen.
Dat zag mijn collega anders: “Mijn moeder is weliswaar dementerend, maar zij weet heel goed dat het gehoorapparaat voor haar erg belangrijk en kostbaar is. Naast alle verwarring die de dementie met zich meebrengt, betekent niet goed kunnen horen nogal wat. Zij heeft het goed willen opbergen, maar weet niet meer waar.”
Het maakte haar treurig. Haar moeder, die erg blij was met het toestel en er juist zorgvuldig mee omging. De formulering van de contactpersoon was bij haar overgekomen alsof haar moeder een kind was dat iets stouts gedaan had, terwijl het een symptoom was van haar ziekte. Ze vroeg zich af of haar moeder daar wel goed geholpen werd als ze zo met haar omgingen. Alsof ze al niet genoeg van zichzelf verloren had.
