Twee jaar geleden ontfermden buurtbewoners uit mijn wijk zich over een perenboomgaard die er op dat moment verwaarloosd bijstond. Op één of andere manier had de groeistad waar ik woon deze boomgaard nooit bebouwd. Nu spelen er kinderen, zijn er vrijwilligers bezig met alles wat nodig is, hebben verschillende mensen er een moestuintje, verkoopt de lokale Albert Heijn het perensap en schenkt de gemeente dat op haar borrels. We lopen de boomgaard in. Overal verspreid liggen inmiddels zakken mestkorrels. De vrijwilligers die normaal gesproken zouden snoeien, hadden de lading ontdekt en bedacht dat dit klusje eerst moest. Alles op zijn tijd; doen wat nodig is, geen probleem. Het levert een prachtige plek op met mensen die er graag zijn.
Ons Genoegen
Zie meer aardnootjes
“De leverancier had een probleem vanmorgen”, vertelt de vrijwilliger van de perenboomgaard. “We hebben geen verharde paden waarop hij in de boomgaard kan komen. Nu zitten we met 1400 kilo mestkorrels voor de poort.”
Deel deze post
Erik Visser
Erik Visser is bedrijfskundige.
Hij is vijftien jaar werkzaam in de zorg en hulpverlening, steeds vanuit de patiëntenbeweging in bestuurs- en advies- en managementfuncties en inmiddels ook als zelfstandige. Erik Visser is docent bij Sezen Academy en begeleider bij Bascole. Is vertrouwd met een grote variëteit van situaties en omstandigheden waarin mensen afhankelijk worden van hulpverlening. Wordt gedreven door wat hulpverlening met mensen doet en hoe hulpverlening echt helpend kan zijn.
Wil eraan bijdragen dat organisaties en hulpverleners kunnen doen waarvoor de omgeving hen nodig heeft, en dat de context waarin zij werken daarop ingericht raakt.