Ik ging er op zitten. In het langslopen zei iemand: “Wacht je op de tandarts?” “Nee”, zei ik, “hier krijg je een gratis gesprek.” Hij ging naast mij zitten, werd ernstig en ik kreeg te horen over een conflict. Even later liep hij lachend weer weg.
Een andere collega had het van een afstandje staan bekijken en kwam ook naast mij op het bankje zitten. Een probleem over geld. Als oud-wijkagent kon ik zijn hobbelige pad bewegwijzeren. Ik zag zijn, eerst ernstige, blik na een tijdje oplichten. Hij zag de “tom tom” weer helder en ging weer aan het werk. Ook ik ging weer fluitend aan de slag.
Ik bedankte de bank voor het cadeautje.