Ik doe open. De man voor de deur blijkt van het waterbedrijf te zijn en geeft mij de rekening voor de afgelopen maand. Betalen gebeurt een aantal dagen later bij het kantoor van het plaatselijke waterdistrict een paar straten verderop.
Het valt me op dat vrijwel alle rekeningen op een soortgelijke manier bij de eigenaar komen: elektriciteitsrekeningen, telefoon, televisie, afbetaling voor de motor. Je betaalt aan de collector, bij het kantoor, of je stuurt het op. Je bestelling bij Lazada, de Filippijnse Bol.com, betaal je bij aflevering.
Soms ben je zo gewend aan hoe iets gaat dat je je niet kan voorstellen dat het ook anders zou kunnen. In de Filippijnen waar het hebben van een bankrekening en een brievenbus niet vanzelfsprekend is, is dit een manier die ontstaan is, passend bij deze omstandigheden.
[wysija_form id=”2″]Nieuwe aardnootjes verschijnen ook via Twitter.
Ach ja, ik ben van jaargang 1948 en heb de Filipijnse situatie in Nederland tot begin zestiger jaren nog meegemaakt. Er werd toen aan de deur betaald en je kreeg een keurige kwitantie met een zegel erop en daar overheen de handtekening van de “kwitantieloper”. Niets nieuws onder de zon.