Als die pragmatische vorm eenmaal bezit neemt van je gedrag, is de kans groot dat het evolueert. Na verloop van tijd zie je niet meer wat een gebeurtenis voor een ander betekent. De afgelopen week zag je de fractievoorzitters van de coalitie en premier Rutte zich overduidelijk pragmatisch gedragen. 82% van de bevolking vond direct dat de fabel van Zijlstra hem ongeschikt maakte voor zijn functie. De genoemde politici vonden dat hij er mee weg had kunnen komen.
De grootste pragmatische politieke leugen is voor mij nog altijd die van Samsom bij de voorlaatste parlementsverkiezingen. Hij beweerde stellig dat de PvdA niet met de VVD in zee zou gaan. Maar de avond voor de verkiezingsdag nam hij contact op met Rutte om samen een coalitie te vormen. De straf van de kiezers: de PvdA ging van 38 naar 9 zetels.
De pragmatische politicus leert niet. Die wordt weggestemd.
