Onze gepensioneerde Amerikaanse buurman vertelt over zijn tijd als groep 3 docent in Cambodia. Vervolgens demonstreert hij hoe alle kinderen in het begin een pen vasthouden en dat sommigen dat na een jaar nog steeds niet op de correcte manier kunnen.
Hij komt wat dichterbij en het ongeloof straalt van zijn gezicht. In zijn ogen zie ik dat ik het blijkbaar ook ongelooflijk moet vinden dat die kinderen in Cambodia dat niet kunnen leren.
Maar ik denk “Ja, wat grappig, vorige week hield Nica uit zichzelf haar krijtje ook zo vast! Blijkbaar is dat een natuurlijke manier.”
Die gedachte lijkt in mijn buurman niet op te komen. Hoe vaak komen vergelijkbare voorbeelden niet voor in ons dagelijks bestaan? Dat we iets op een manier moeten doen die eigenlijk helemaal niet past en waarbij we geforceerd worden? Met welk gevolg?
