We zijn weer thuis na vier maanden Nederland. Er hangt een muffe, vochtige lucht. Eric vergezelde ons de laatste maand in Nederland en ons huis stond een maand leeg. Maar al snel blijkt: niet geheel onbewoond… Het krioelt werkelijk overal van de mieren, vliegjes en de nodige kakkerlakken.
De volgende dag hou ik meteen grote schoonmaak. En het is veel erger dan ik vreesde. Mieren nestelden zich tussen onze kleren en mijn schilderspullen, honderden eitjes halen we weg. Onder het bed, het aanrecht en achter kasten kom ik zeker 4 verschillende soorten kakkerlakken tegen. Stapels aangevreten ansichtkaarten, net als dat leuke Japanse poppetje dat Nica van mijn moeder kreeg.
In een vorig aardnootje schreef ik over ‘accepteren‘ en dat sommige dingen nu eenmaal horen bij de omgeving waarin je je bevindt.
Nou, nu is mijn grens van acceptatie overschreden en ik besluit, ‘t is genoeg! De volgende keer als ik in Puerto ben koop ik toch echt insectenspray.
