Op weg van mijn huis naar de winkels kom je er langs.
Mijn zoontje klom op het paaltje en strekte zijn armen uit. Toen ging ik erbij staan en hield zijn handjes vast. Toen ik dat deed sprong hij van het paaltje en lachte.
Daarna klom hij er gelijk weer op. Ik pakte zijn handjes en hij sprong weer en dit alles bleef zich herhalen.
Het paaltje is van beton, er zit groene aanslag op en er is aan de bovenkant een hoekje af. Mijn andere zoontje lag in de kinderwagen te slapen.
Toen hij honger kreeg, zijn we naar huis gegaan.
Als we nu van en naar de winkels lopen, gebeurt bij dat ene paaltje steeds hetzelfde. Dat maakt iedereen mee die er met mijn zoontje langskomt.
Verderop staat een officiële, goedgekeurde wipkip, daar is mijn zoontje altijd na één keer erop en eraf klimmen mee klaar.
