Wegwerpwijk

Zie meer s
Picture of Erik Visser
Veel gemeenten kampen met problemen in wijken met sociale huurwoningen. In zo’n wijk ben ik opgegroeid.

Een omgeving met mensen die elkaar begrepen en voor die omgeving zorgden. Overwegend gezinnen met ouders die werk hadden. Sociaal-rationele betekenisgeving domineerde.

Die jaren-70 wijk verkommert. De woningcorporatie aarzelt over onderhoud, want de woningen zijn gebouwd om 50 jaar mee te gaan en inmiddels zijn ze 43 jaar. Zwerfvuil, vertrapte plantsoenen, veel criminaliteit nadat de hoogbouwwijk verderop, waar veel problemen speelden, is afgebroken. Bewoners spreken elkaar niet meer, durven elkaar niet aan te spreken. Zelfreferentiële betekenisgeving op straat domineert.

Veel mensen die ik van vroeger ken vertrekken. De toestand van de wijk toont hoe de overheid functioneert: die weet vanuit haar zelfreferentiële-rationele oriëntatie de negatieve ontwikkelingen niet aan te pakken. Sterker nog, ze zorgt dat ze verergeren. De wijk zal verder achteruitgaan. Net zo lang tot sloop onontkoombaar is. Dan veert de overheid weer op, met papieren plannen, stenen stapelen,  een nieuwe inrichting. Zijn de problemen dan weg?

foto Erik Visser
Deel deze post
Erik Visser
Erik Visser is bedrijfskundige. Hij is vijftien jaar werkzaam in de zorg en hulpverlening, steeds vanuit de patiëntenbeweging in bestuurs- en advies- en managementfuncties en inmiddels ook als zelfstandige. Erik Visser is docent bij Sezen Academy en begeleider bij Bascole. Is vertrouwd met een grote variëteit van situaties en omstandigheden waarin mensen afhankelijk worden van hulpverlening. Wordt gedreven door wat hulpverlening met mensen doet en hoe hulpverlening echt helpend kan zijn. Wil eraan bijdragen dat organisaties en hulpverleners kunnen doen waarvoor de omgeving hen nodig heeft, en dat de context waarin zij werken daarop ingericht raakt.
Lees andere s: