en daaruit ontvangt zij komende maand genoeg geld om haar schulden af te betalen”, vertelt een kennis.
“Het slechte nieuws is dat de gemeente haar nu toch in de schuldhulpverlening wil.”
“Dat zit zo: ze willen dat mijn moeder ermee instemt dat haar inkomen op de bankrekening van de gemeente wordt gestort. Een deel gaat over vier maanden naar de schuldeisers, een deel naar mijn moeder. Dat hele circus kunnen we binnen een paar weken weer terugdraaien, omdat ze dan alle schulden afbetaalt. Maar als ze nu niet met de gemeente meewerkt, vervallen de afspraken en kan mijn moeder op korte termijn deurwaarders verwachten.”
Een in gang gezette procedure stoppen: erg lastig voor een burger om gehoor te krijgen in het gemeentelijke systeem. Wat draagt zo’n gemeente in dit opzicht nog bij aan de samenleving?
