De podcast van Wim waarin hij ingaat op hoe alles tegenwoordig uitgedrukt wordt in geld, bracht mij direct terug naar een seminar over conservation tijdens mijn biologiestudie.
Ons werd verteld: om natuur te (kunnen) beschermen bekijk je natuur vanuit de voordelen die ze de mensheid oplevert, de ecosystem services, en hoeveel deze ‘waard’ zijn. Bijvoorbeeld onontdekte soorten die nog in een oerwoud konden leven waarmee nieuwe medicijnen te maken zijn. Of je schat de recreatieve of esthetische waarde van een stukje bos, of hoeveel voedsel het levert, of de impact van bescherming bij stormen. Hiermee bereken je de totale financiële waarde en zo kun je vergelijken of een nieuw industriegebied meer oplevert dan de natuur die er op dat moment is. Zo wordt alle betekenis in geld uitgedrukt. Veel natuurbeschermers zijn in deze manier van denken meegegaan.
Ik zie weinig waar ik hoop uit kan putten dat het morgen anders zal zijn, integendeel. Er is een enorme klap nodig om terug te krijgen waar het voor leven om gaat. Ik weet niet goed of ik die klap wil meemaken. Maar als ik naar onze dochter kijk, hoop ik dat die snel komt en ik haar kan beschermen …en zij daarna hopelijk kan meemaken dat het toch anders kan.