Tot voor kort verslond ik er wekelijks één. Ik hoop dat het terugkomt want ik word oppervlakkiger,” aldus een bijna 60-jarige.
“Zouden het de omstandigheden zijn?”, vroeg ik hem. Onlangs las ik op Kaap-Verdië 5 boeken in 12 dagen waarbij Why zebra’s don’t get ulcers me 6 dagen bezighield. Mijn mobiel stond uit, alles ging in sloffend tempo. Thuis gaat de mobiel, de tv, de Ipad aan; je whatsappt, mensen komen langs. 20 jaar geleden ging ik eens na om de hoeveel tijd ik onderbroken werd: gemiddeld elk half uur. Ik vermoed dat het nu elk kwartier is. Om iets te doen dat concentratie vraagt zoek ik geschikte omstandigheden – een mooie en noodzakelijke vorm van zelfreferentialiteit.
Hij keek me aan: “Dat vraagt discipline. Ik vraag me af of ik dat opbreng. Het is vast een lelijke vorm van zelfreferentialiteit?”
