Een uitgelekt rapport van de inspecties spreekt van: onvoldoende passende ondersteuning, geen regie op het proces, onvoldoende focus op veiligheid, geen oordeelsvorming op de effectiviteit van de hulpverlening.
Bij de inspecties is het volgen van procedures hun referentie, rationele betekenisgeving domineert hun oordeel.
Maar hulpverlening is vooral sociale betekenisgeving: gebaseerd op betrokken mensen die zich in een situatie inleven en daarin doen wat nodig is. In sociale betekenisgeving domineren normen, geen procedures. Zo’n referentie als die van de inspecties ontkent dit fundament, blokkeert het zelfs. In deze rechtszaak zit die referentie van inspecties mede in de beklaagdenbank.
