Je kunt op tv prima tonen hoe een situatie evolueert, hoe mensen groeien en implosies verlopen. Hoe sociale betekenisgeving in gedrag tot uiting komt, hoe je zelfreferentialiteit kunt herkennen, wat rationele betekenisgeving met een vraagstuk doet. Maar ga je uit van kijkcijfers, dan ‘moet’ je op die simplistische manier framen.
Dat tv-frame hebben politici overgenomen. Ze zeggen: de burger vraagt om concrete resultaten en die moeten snel geleverd worden. De uitkomst is dat politici overheden simplistisch aansturen, complexe projecten niet meer lukken en vrijwel geen enkele overheidsorganisatie nog kwalitatief voldoende functioneert. Het bizarre is dat als je dit opmerkt je de vraag krijgt: ben je soms bang voor de toekomst?
