Hij zegt dat hij excuses wil aanbieden voor de inval in Irak. Hij laat zien dat de privatisering van de spoorwegen en waterleidingbedrijven niet werkt: de investeringen en verliezen zijn voor de belastingbetalers, de winst gaat naar de aandeelhouders. Hij vindt dat ze dan maar beter in staatshanden kunnen zijn.
De andere drie kandidaten liggen ver achter in de peilingen. Het establishment loopt tegen Jeremy Corbyn te hoop. In de media wordt hij gelabeld als radicaal links en commentatoren achten hem ‘niet verkiesbaar’.
Corbyn staat voor zalen met duizenden zitplaatsen en nog zijn die te klein. Er is een toestroom van nieuwe leden, die betaalden 3 pond en kunnen nu stemmen voor de nieuwe leider.
Wat Corbyn zegt gaat over andere vormen van betekenisgeving.
Dat zie je niet als je uitgaat van bestaande orde en alles daarin moet passen.
