Hier in de tropen, waar we leven aan de rand van het bos, zijn ze er volop! Mieren in je huis horen er bij. In het begin was mijn houding ook ‘weg, weg!’, tot ik begon te zien wat ze doen. Elk klontje suiker wordt opgeruimd, net als de dode insecten tussen raam en hor, of die dode mug vastgeplakt aan de muur. Druppeltjes mangosap op het aanrecht? In minuten arriveren ze en blijven tot er niets meer over is. Ze verdwijnen even snel als ze kwamen.
Proberen de mieren uit te roeien is als dweilen met de kraan open. Er zit niets anders op dan accepteren dat vele elementen nu eenmaal compleet verweven zijn met alles om ons heen. Een uitdaging als je intern georiënteerd bent: het liefst verwijder je dan in één keer alles wat je niet-wenselijk vindt.
Krioelend ongemak
Zie meer aardnootjes
Mieren. Ik herinner mij hoe mijn moeder driftig met mierenlokdoosjes, vaatdoekjes of stuivers aan de gang ging als ze er een aantal constateerde in ons huis.
Deel deze post
Nicolien Pul
Nicolien Pul ontdekte de Filippijnen tijdens haar studie Biologie en wetenschapscommunicatie waar ze mensen in lokale communities vroeg hun ervaringen met krokodillen in hun omgeving te filmen.
Hoewel ze met haar vriend en hun kinderen al weer jaren in Nederland woont, spiegelt ze haar manier van doen, werken en opvoeden regelmatig aan evolutionaire en groepssociale betekenisgeving die ze zo goed van de Filipijnen kent.
Haar vertrouwdheid met Sezen-inzichten en -begrippen is goed merkbaar aan de manier waarop ze verhalen schrijft en bij Sezen boeken, sites en blogs vormgeeft.