Politici en ambtenaren die alleen kunnen denken in wetten en regels, willen daarmee neoliberale publieke en semipublieke organisaties aanpakken om ze – naar wat de bedoeling was – te laten functioneren. Dat is water naar de zee dragen: je houdt immers vast aan de zelfreferentiële-rationele vormen van betekenisgeving die juist moeten veranderen.
Nieuwe benoemingen dan? Als je oriëntaties niet herkent, kies je vrijwel zeker mensen met een zelfreferentieel-rationeel handelingsrepertoire en zal de grondslag niet worden gecorrigeerd, als dat al mogelijk zou zijn.
Nieuwe initiatieven, zou dat werken? Er zijn mensen in de samenleving die vinden dat politici en ambtenaren in gebreke blijven. Ze willen een of ander negatief effect aanpakken en krijgen mensen mee, die al vrij snel na de start doelen stellen, budgetteren en plannen. De gevestigde orde wil het initiatief steunen en er geld voor geven, maar dan moet het wel op hún manier. De initiatiefnemers hebben het geld nodig en gaan in die eis mee…… Je krijgt meer van hetzelfde.
Hoe dan wel?
[wysija_form id=”2″]Nieuwe #aardnootjes verschijnen ook via Twitter.
Mooi en krachtig voorbeeld! Ik herken in dat de initiatiefnemers te weinig oog hebben voor de in hun omgeving / context aanwezige middelen, zoals kennis, mensen, geld(schieters), netwerk et cetera. Of niet weten hoe deze te ‘activeren’ op een dusdanige wijze dat ze trouw kunnen blijven aan hun manier.
Er zijn gelukkig ook voorbeelden waar het initiatiefnemers wel lukt. Soms zelfs op een dusdanige wijze dat ze iets effectueren wat door anderen voor onmogelijk werd gehouden. Zouden we iets van deze voorbeelden kunnen leren?
Een aardig voorbeeld van wat als verzet begint en weldra de methode van de geneiliberaliseerde bureaucratie overneemt, is in mijn ogen BON, Beter Onderwijs Nederland. BON is 10 jaar terug opgericht door de Nederlandse cultuurfilosoof Ad Verbrugge. Op initiatief van BON is er inmiddels een wettelijk verankerd lerarenregister, voorzien van regels over bijscholing ter handhaving van je ‘kwaliteutskeurmerk’.